Μετά από δύο χρόνια και κάτι επιτέλους καταφέραμε να κάνουμε Πάσχα στο χωριό. Δύο χρόνια μετά η ύπαιθρος αποκτά και πάλι ζωή. Φέτος, ταξιδέψαμε στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στο χωριό του Πέτρου. Η αλήθεια είναι ότι πρώτη φορά κάνω Πασχαλινές διακοπές στο εξωτερικό και σου το συστήνω ανεπιφύλακτα, εάν και εφόσον θα ήθελες κάποια στιγμή να κάνεις το ίδιο.  

Φτάνοντας λοιπόν στο αεροδρόμιο της Λάρνακας αντιλήφθηκα ότι η μισή Κύπρος, κυριολεκτικά, είχε πάει κάποιο ταξίδι καθώς όλες οι θέσεις στον χώρο στάθμευσης ήταν γεμάτες. Αυτό δεν ήταν τίποτα μπροστά στο χάος που επικρατούσε στους δρόμους της Αθήνας. Φτάσαμε τη Μεγάλη Πέμπτη το πρωί και το vibe που επικρατούσε στους δρόμους της πρωτεύουσας ήταν σαν να έτρεχαν όλοι να ξεφύγουν για να μην κολλήσουν στα διόδια από την κίνηση. 

Όλα τα χωριά, μικρά και μεγάλα, έσφυζαν από ζωή. Ζωντάνεψαν και πάλι. Έβλεπες μία εικόνα που μόνο χαρά σου προκαλούσε καθώς τα χαμόγελα δεν έσβηναν από τα πρόσωπα όλων, μικρών και μεγάλων. Την ίδια χαρά νιώσαμε και εμείς όταν αντικρίσαμε την οικογένεια του Πέτρου. Μαζευτήκαν όλοι, αδέρφια ξαδέρφια και συγγενείς για το καθιερωμένο σούβλισμα του αρνιού. Εννοείται πως δεν συμμετείχα σε κάτι τέτοιο, βοήθησα όμως στα υπόλοιπα! 

Έτσι λοιπόν, το πρώτο Πάσχα εκτός Κύπρου ήταν διαφορετικό αλλά και πανομοιότυπο με το δικό μας. Δεν ξέρω πώς να το περιγράψω με λόγια αλλά ο αέρας της Ελλάδας είναι διαφορετικός, γι’ αυτό θα σας πρότεινα να περάσετε έστω και μία φορά τις Πασχαλινές σας διακοπές στην Ελλάδα. 

Love,

K. 

xx