Σαν να μην υπάρχει Άγιος Βαλεντίνος
Διαβάζεις blog σε γυναικείο portal. Είμαστε μία ανάσα πριν τον Άγιο Βαλεντίνο και περιμένεις το περιεχόμενο να αφορά στον έρωτα. Για να είμαι ειλικρινής, αν με ρωτούσες πριν από μία εβδομάδα αυτό θα σου έλεγα ότι θα διάβαζες. Ευτυχώς όμως, που η ζωή τα έφερε αλλιώς και θα αγνοήσω την ωραιότατη αυτή γιορτή, γιατί δεν με πολυεκφράζει κιόλας αυτό το διάστημα (η αστρολόγος μου ήταν σαφής… μετά τον Απρίλιο θα σου “κάτσουν” τα ερωτικά εσένα Δίδυμε).
Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε λοιπόν, είχαμε κανονίσει μαζί με τις φίλες μου και τις φίλες των φίλων μου, που τώρα είναι και δικές μου φίλες, εννέα στο σύνολο (ναι, καταφέραμε να συνεννοηθούμε τόσα πολλά κορίτσια μαζί) να πάμε μια εκδρομή βρε αδελφέ… έναν αγροτουρισμό. Σε αυτό το σημείο, πρέπει να σας πω ότι η ιδέα του αγροτουρισμού ξεκίνησε πριν μερικά χρόνια, ωστόσο, για μένα ήταν η πρώτη φορά.
Πριν από κάνα μήνα, όταν μου έγινε επίσημη πρόταση (καλά δεν ήταν τόσο βαρύγδουπο, απλά ένα μήνυμα στο whats app) το αρχικό location ήταν το χωριό Λεμύθου, στην επαρχία Λεμεσού, κτισμένο στην περιοχή της Μαραθάσας (δεν κάνω την έξυπνη, τα βρήκα από βικιπαίδεια). Περάσαμε μέρες και βδομάδες να συζητάμε για το τι πρέπει να πάρουμε μαζί μας, εκφράζοντας ενθουσιασμό, τι ώρα θα ξεκινήσουμε και όλα αυτά τα χρήσιμα και συναφή πράγματα. Ωστόσο, για έναν διαβολικό και περίεργο λόγο δεν αναφέρθηκε ποτέ ξανά η περιοχή που θα διανυχτερεύαμε.
Φτάνει η μέρα της αναχώρησης, όπου είχαμε χωριστεί και θα βρισκόμασταν όλες πάνω στο βουνό. Οι προβλέψεις του καιρού ήταν κάτι παραπάνω από αποθαρρυντικές καθώς έκαναν λόγο για χιονοπτώσεις. Κόντρα στους μετεωρολόγους εμείς είπαμε θα το ανέβουμε το βουνό κι ας αποκλειστούμε! Εφόδια, άλλωστε είχαμε για να τρώμε τρεις ζωές. Και σε αυτό το σημείο θα ήθελα να επισημάνω ότι φάγαμε σαν να μην υπάρχει αύριο.
Καθώς ξεκίνησε η ανάβαση στο βουνό, δεξιά και αριστερά χιόνια και να αχνίζουν οι κορυφές από το κρύο κι εμείς αφενός μες στον ενθουσιασμό γιατί δεν βλέπεις και κάθε μέρα κάτι τέτοιο κι αφετέρου να μας κυριεύει και το άγχος ότι θα μέναμε για πάντα παγιδευμένοι στο βουνό. Χτυπάει το τηλέφωνο από τις υπόλοιπες που είχαν ήδη φτάσει ενώ είχαν ξεκινήσει αργότερα από εμάς. Και καθώς μιλάμε να τους λέμε ότι βλέπουμε χιόνια. Κι εκείνες όχι. Κι εκεί αποκαλύπτεται όλη η αλήθεια. Το location είχε αλλάξει εδώ και βδομάδες. Μιλήσαμε για όλα τα άσχετα του σύμπαντος, εκτός από αυτό.
A video posted by Σtella Γeorgiou (@stellitsa_geo) on Feb 6, 2016 at 5:36am PST
Μετά από τέσσερις ώρες διαδρομή (ωραιότατη η διαδρομή δεν έχω παράπονο, μες στο χιονισμένο πράσινο), φτάσαμε και συναντήσαμε τις υπόλοιπες. Ήταν ένα από τα πιο ξεχωριστά και όμορφα Σαββατοκύριακα μας! Μπορεί για αλλού να ξεκινήσαμε κι αλλού τελικά να βρεθήκαμε αλλά το σημαντικό είναι, πως ήταν οι σωστοί άνθρωποι εκεί να μας περιμένουν!
Μαρία, Αφροδίτη, Ειρήνη, Γοργονίτσα, Πόπη, Χριστινάκι, Γεωργία, Θέμις… σας ευχαριστώ για τις υπέροχες στιγμές! Ραντεβού στον #agrotourismos2017
Τα λέμε!
xx